Σοφά Λόγια
Πλάτων (427-347 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας Φιλόσοφος.)
Γυναικός άρχε.
Τη γυναίκα να την κυβερνάς.
Πυθαγόρας (580-490 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.)
Χρη σιγάν ή κρείσσονα σιγής λέγειν.
Πρέπει να σωπαίνεις ή να λες κάτι καλύτερο από τη σιωπή.
Χίλων (ή Χείλων) o Λακεδαιμόνιος (περ. 600-520 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας πολιτικός, νομοθέτης, φιλόσοφος και ελεγειακός ποιητής. Ένας από τους Επτά Σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας.)
Πρεσβύτερον Σέβου.
Να σέβεσαι τον μεγαλύτερο σε ηλικία.
Σόλων (630-560 π.χ., Αρχαίος Έλληνας Αθηναίος νομοθέτης και φιλόσοφος.)
Αργία μητήρ πάσης κακίας.
Η τεμπελιά είναι η μητέρα κάθε κακίας.
Βίας ο Πριηνεύς (περ. 600-530 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος, ποιητής, ρήτορας και δικαστής. Ένας απο τους Επτά Σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας.)
Νοεί το πραττόμενων.
Να σκέφτεσαι πριν κάνεις κάτι.
Βίας ο Πριηνεύς (περ. 600-530 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος, ποιητής, ρήτορας και δικαστής. Ένας απο τους Επτά Σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας.)
Φιλεί ως μισήσων και μισεί ως φιλήσων.
Να αγαπάς όπως θα μισούσες και να μισείς όπως θα αγαπούσες.
Κλεόβουλος (-560 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας τύραννος της Λίνδου στο νησί της Ρόδου. Ένας από τους Επτά Σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας.)
Αδικίαν φεύγειν.
Την αδικία να την αποφεύγεις.
Ισοκράτης (436-338 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ρήτορας. Ένας από τους δέκα Αττικούς ρήτορες.)
Ελεύθερου ανδρός τ` αληθη λέγειν.
Γνώρισμα του ελεύθερου ανθρώπου είναι να λέει την αλήθεια.
Περίανδρος ο Κορίνθιος (668-584 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας τύραννος της Κορίνθου.)
Βίας μή έχου.
Μη βιάζεσαι.
Αριστείδης ο δίκαιος (περ. 550-467 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας Αθηναίος στρατηγός και πολιτικός.)
Έλληνες εισίν οι, ού μόνον τοις ρημάσιν, αλλά και τη γνώμη ελληνίζοντες.
Έλληνες είναι όχι μόνο όσοι μιλούν Ελληνικά αλλά και όσοι σκέφτονται σαν Έλληνες.
Κλεόβουλος (-560 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας τύραννος της Λίνδου στο νησί της Ρόδου. Ένας από τους Επτά Σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας.)
Ηδονής κράτειν.
Να είσαι συγκρατημένος στις ηδονές.
Μένανδρος (4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής.)
Υπο της ιδίας έκαστος κακίας σήπτεται.
Κάθε άνθρωπος διαφθείρεται απο την ίδια του την κακία.
Θαλής ο Μιλήσιος (643-548 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.)
Όσα νέμεσας, τω πλησίον μή ποιεί.
Όσα απεχθάνεσαι, μην τα κάνεις στους άλλους.
Θαλής ο Μιλήσιος (643-548 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.)
Ευτυχίαν Κρύπτε.
Να κρύβεις την ευτυχία σου.
Χίλων (ή Χείλων) o Λακεδαιμόνιος (περ. 600-520 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας πολιτικός, νομοθέτης, φιλόσοφος και ελεγειακός ποιητής. Ένας από τους Επτά Σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας.)
Χρόνου Φείδου.
Μην σπαταλάς τον χρόνο σου.
Πλάτων (427-347 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας Φιλόσοφος.)
Έλληνες αεί παίδες.
Οι Έλληνες παραμένουν παιδιά.
Δημόκριτος (470-370 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.)
Υπο γυναικός άρχεσθαι ύβρις ανδρί εσχάτη.
Είναι εσχάτη προσβολή για άντρα να εξουσιάζεται απο γυναίκα.
Βίας ο Πριηνεύς (περ. 600-530 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος, ποιητής, ρήτορας και δικαστής. Ένας απο τους Επτά Σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας.)
Λάλει Καίρια.
Να μιλάς την κατάλληλη στιγμή.
Χίλων (ή Χείλων) o Λακεδαιμόνιος (περ. 600-520 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας πολιτικός, νομοθέτης, φιλόσοφος και ελεγειακός ποιητής. Ένας από τους Επτά Σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας.)
Εγκρατείαν άσκει.
Να ασκείσαι στην εγκράτεια.
Πυθαγόρας (580-490 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.)
Τας λεωφόρους μή βαδίζειν.
Τους εύκολους και πολυσύχναστους δρόμους μην τους προτιμάς.
Αίσωπος (620-560 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας παραμυθοποιός.)
Ούτως και των ανθρώπων τους φρονίμους δεί πρότερον τα τέλη των πραγμάτων σκοπείν, είθ’ ούτως αυτοίς εγχειρείν.
Έτσι και οι προνοητικοί άνθρωποι, θα πρέπει πρώτα να εξετάσουν πώς θα καταλήξουν τα πράγματα πριν προβούν σε πράξεις.
Πλάτων (427-347 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας Φιλόσοφος.)
Δόλιον άνδρα φεύγε παρ` όλον τον βίον.
Τον πονηρό τον άνθρωπο να τον αποφεύγεις για όλη σου την ζωή.
Σιμωνίδης ο Κείος (556-468 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής και συγγραφέας επιγραμμάτων.)
Χρόνος οξύς οδόντας. Και πάντα σμύχει και βιαιότατα.
Ο χρόνος έχει κοφτερά δόντια. Και τα συνθλίβει όλα με βία.
Επίκουρος (341-270 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.)
Το μακάριον και άφθαρτον ούτε αυτό πράγματα έχει ούτε άλλω παρέχει, ώστε ούτε οργαίς ούτε χάρισι συνέχεται· εν ασθενεί γαρ παν το τοιούτον.
Το μακάριο και το άφθαρτο ον ούτε το ίδιο έχει έγνοιες, ούτε σε άλλον δημιουργεί. Κατά συνέπεια, ούτε οργίζεται ούτε κάνει χάρες. Διότι αυτά είναι γνωρίσματα αδύναμου όντος.
Πίνδαρος (522-438 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας λυρικός ποιητής.)
Γλυκύ δ᾽απείρῳ πόλεμος.
Ο πόλεμος φαίνεται γλυκός σ’ αυτούς που δεν έχουν την εμπειρία του.
Δημόκριτος (470-370 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.)
Ηδοναί άκαιροι τικτούσιν αηδίαν.
Προκαλούν αηδία, οι δίχως λόγο ηδονές.
Πίνδαρος (522-438 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας λυρικός ποιητής.)
Γένοι` οίος εσσί μαθών.
Γίνε αυτός που ξέρεις ότι είσαι.
Ανάχαρσις (6ος π.Χ. αιών., Αρχαίος Έλληνας Σκύθης ηγεμόνας και φιλόσοφος.)
Γλώσσα μεν ανόστεος, οστέα δε βλάπτει.
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει.
Πλάτων (427-347 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας Φιλόσοφος.)
Την ειμαρμένην ουδ’ αν είς εκφύγοι.
Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από το πεπρωμένο του.
Σωκράτης (469-399 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.)
Κρείττον αδικείσθαι ή αδικείν.
Καλύτερα να αδικείσαι παρά να αδικείς.
Σωκράτης (469-399 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.)
Εν οίδα ότι ουδέν οίδα.
Ένα ξέρω, ότι δεν ξέρω τίποτα.
Πλάτων (427-347 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας Φιλόσοφος.)
Α μη προσήκει μητ` ακούε μηθ` ορά.
Αυτά που δεν πρέπει, ούτε να τα ακούς ούτε να τα βλέπεις.
Πυθαγόρας (580-490 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.)
Θανέειν πέπρωται άπασι.
Είναι γραφτό σε όλους να πεθάνουν.
Ηράκλειτος (544-484 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ίων φιλόσοφος.)
Εστιν ειμαρμένα πάντα.
Όλα είναι γραμμένα.
Ανάχαρσις (6ος π.Χ. αιών., Αρχαίος Έλληνας Σκύθης ηγεμόνας και φιλόσοφος.)
Γλώσσης, γάστρος, αιδοίων κράτειν.
Να έχεις εγκράτεια στην γλώσσα σου, στην κοιλιά σου και στις σεξουαλικές ορμές σου.
Όμηρος (περ. 800-750 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής (Ιλιάδα Π’ 673).)
Ύπνω και θανάτω διδυμάοσιν.
Ο ύπνος και ο θάνατος είναι δίδυμα αδέλφια.
Βίων ο Βορυσθενίτης (περ. 325-255 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας κυνικός φιλόσοφος.)
Εύκολος η εις Άδου οδός· καταμύοντας γουν απιέναι.
Εύκολος είναι ο δρόμος προς τον Άδη· πας εκεί με κλειστά τα μάτια.
Ησίοδος (8ος-7ος π.Χ. αιών., Αρχαίος Έλληνας ποιητής, ραψωδός, συγγραφέας και μυθογράφος.)
Έργον δ` ουδέν όνειδος, αεργίη δέ τ` όνειδος.
Καμία εργασία δεν είναι ντροπή, ντροπή είναι να μην εργάζεται κανείς.
Πλούταρχος (47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός.)
Νεκρός ου δάκνει.
Ο νεκρός δεν δαγκώνει.
Ηράκλειτος (544-484 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ίων φιλόσοφος.)
Αι ψυχαί οσμώνται καθ’ Άιδην.
Οι ψυχές προς τον Άδη μυρίζουν.
Πλάτων (427-347 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος (Φαίδων).)
Ουδέν άλλο έχουσα ες Άδου η ψυχή έρχεται πλην της παιδείας και τροφής.
Η ψυχή έρχεται στον Άδη χωρίς να κουβαλάει τίποτε άλλο πέρα από την παιδεία της και την αγωγή της.
Πλάτων (427-347 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.)
Πόρρω ηδονής και λύπης ίδρυται το θείον.
Η θρησκεία κρατάει αποστάσεις από ηδονή και λύπη.
Σόλων (630-560 π.χ., Αρχαίος Έλληνας Αθηναίος νομοθέτης και φιλόσοφος.)
Χρω τοις Θεοίς.
Να επικαλείσαι τους θεούς.
Ευριπίδης (480-406 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας τραγικός (Ελένη).)
Ότι θεός ή μη θεός ή το μέσον τις φησ’ ερευνάσας βροτών;
Ποιος άνθρωπος μπορεί να ξέρει αν υπάρχει θεός ή όχι ή κάτι ανάμεσα;
Μένανδρος (4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής.)
Ανήρ πονηρός δυστυχεί, καν ευτυχή.
Ο πονηρός άνθρωπος είναι δυστυχισμένος ακόμα κι όταν ευτυχεί.
Αντισθένης (445-360 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας κυνικός φιλόσοφος.)
Αισχρόν το γ’ αισχρόν, καν δοκή καν μη δοκή.
Το κακό είναι κακό κι αν φαίνεται κι αν δεν φαίνεται.
Πλάτων (427-347 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.)
Των γαρ ηλιθίων απείρων γενέθλα.
Οι ηλίθιοι είναι άπειροι στον κόσμο.
Χίλων (ή Χείλων) o Λακεδαιμόνιος (περ. 600-520 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας πολιτικός, νομοθέτης, φιλόσοφος και ελεγειακός ποιητής. Ένας από τους Επτά Σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας.)
Γλώσσης κράτειν και μάλιστα εν συμποσίω.
Τη γλώσσα σου να την συγκρατείς και πιο πολύ όταν διασκεδάζεις.
Θουκυδίδης (460-394 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας Αθηναίος ιστορικός.)
Ούτως αταλαίπωρος τοις πολλοίς η ζήτησις της αληθείας και επί τα ετοίμα μάλλον τρέπονται.
Τόσο απρόθυμοι είναι οι περισσότεροι άνθρωποι να μπουν στον κόπο να αναζητήσουν την αλήθεια και προτιμούν να ασχολούνται με τα εύκολα.
Σοφοκλής (496-406 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας τραγικός (Αίας).)
Ού γαρ οι πλατείς ουδ᾽ ευρύνωτοι φώτες ασφαλέστατοι, αλλ᾽ οι φρονούντες ευ κρατούσι πανταχού.
Γιατί δεν είναι οι μπρατσωμένοι, με μεγάλες πλάτες, αυτοί στους οποίους μπορούμε να στηριχτούμε, αλλ᾽ όσοι έχουνε γερό μυαλό, αυτοί παντού υπερέχουν.
Σόλων (630-560 π.χ., Αρχαίος Έλληνας Αθηναίος νομοθέτης και φιλόσοφος.)
Τους δε νόμους τοις αραχνίοις ομοίους· και γαρ εκείνα, εάν μεν εμπέση τι κούφον και ασθενές, στέγειν· εάν δε μείζον, διακόψαν οίχεσθαι.
Οι νόμοι μοιάζουν με τον ιστό της αράχνης· αν πέσει πάνω του κάτι ελαφρό και αδύναμο, το συγκρατεί· αν όμως πρόκειται για κάτι μεγαλύτερο, σκίζει τον ιστό και φεύγει.
Βίας ο Πριηνεύς (περ. 600-530 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος, ποιητής, ρήτορας και δικαστής. Ένας απο τους Επτά Σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας.)
Άνδρα ανάξιον μη επαίνοι.
Μην επαινείς τον ανάξιο άνθρωπο.
Πλούταρχος (47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός.)
Των άγαν γαρ άπτεται Θεός, τα μικρά δ’ εις τύχην αφείς εά.
Τα μεγάλα τα φροντίζει ο θεός και τα μικρά άφησέ τα στην τύχη.
Αριστοτέλης (384-322 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.)
Φιλία εστί μία ψυχή εν δυσί σώμασιν ενοικουμένη.
Η φιλία είναι μια ψυχή που κατοικεί σε δυο σώματα.
Ιπποκράτης (460-370 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και πατέρας της ιατρικής.)
Ουκ ένι ιατρικήν είδέναι, όστις μη οίδεν ό τι εστίν άνθρωπος.
Είναι αδύνατο να ξέρει την ιατρική αυτός που δεν ξέρει ακριβώς τι είναι ο άνθρωπος.
Πίνδαρος (522-438 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας λυρικός ποιητής.)
Σκιάς όναρ άνθρωπος.
Ο άνθρωπος είναι το όνειρο μιας σκιάς.
Δημόκριτος (470-370 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.)
Ανοήμονες βιούσι ού τερπόμενοι βιούν.
Οι ανόητοι ζουν χωρίς να είναι ευχαριστημένοι που ζουν.
Πλούταρχος (47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός.)
Μέτρον βίου το καλόν ου το του χρόνου μήκος.
Η αξία της ζωής μετριέται με την ομορφιά της και όχι με το μήκος της.
Μένανδρος (4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής.)
Βίος βίου δεόμενος ουκ έστιν βίος.
Η ζωή που φοβάται τη ζωή δεν είναι ζωή.
Μένανδρος (4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής.)
Θνητός γεγονώς άνθρωπε, μη φρόνει μέγα.
Αφού γεννήθηκες θνητός άνθρωπε, μην έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου.
Ηρόδοτος (480-420 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος.)
Μάθε ότι αι συμφοραί των ανθρώπων άρχουσι και ουχί άνθρωποι των συμφορέων.
Μάθε ότι οι περιστάσεις κυβερνούν τους ανθρώπους και όχι οι άνθρωποι τις περιστάσεις.
Δημόκριτος (470-370 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.)
Τω ανθρώπω μικρώ κόσμω όντι.
Ο άνθρωπος είναι ένας μικρόκοσμος.
Ευριπίδης (480-406 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας τραγικός (Ρήσος).)
Τα χείρονα πλείω βροτοίσιν εστι των αμεινόνων.
Στους ανθρώπους περισσότερα είναι τα κακά από τα καλά.
Ευριπίδης (480-406 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας τραγικός (Ιφιγένεια εν Ταύροις).)
Πιστόν Ελλάς οίδεν ουδέν.
Η Ελλάδα έμπιστο δεν γνώρισε κανέναν.
Σόλων (630-560 π.χ., Αρχαίος Έλληνας Αθηναίος νομοθέτης και φιλόσοφος.)
Μηδένα προ του τέλους μακάριζε.
Κανένα μη καλοτυχίζεις πριν δείς το τέλος του.
Ηράκλειτος (544-484 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ίων φιλόσοφος.)
Τα πάντα ρει και ουδέν μένει.
Τα πάντα ρέουν και τίποτα δεν μένει σταθερό.
Λουκιανός (120-180 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας Σύρος κωμικός.)
Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος.
Δεν μπορείς να απαιτήσεις κάτι απο κάποιον που δεν έχει τίποτα.
Χίλων (ή Χείλων) o Λακεδαιμόνιος (περ. 600-520 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας πολιτικός, νομοθέτης, φιλόσοφος και ελεγειακός ποιητής. Ένας από τους Επτά Σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας.)
Γνώθι σαυτόν.
Να έχεις αυτογνωσία.
Μέγας Αλέξανδρος (356-323 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας αυτοκράτορας.)
Ό,τι δεν λύεται κόπτεται.
Ό,τι δεν λύνεται, κόβεται.
Γεώργιος Βιζυηνός (1849-1896, Έλληνας λογοτέχνης.)
Γλυκάς ο Έρως τας ρίζας έχει, αλλά δεν έχει και τους καρπούς.
Αριστοτέλης Ωνάσης (1900-1975, Έλληνας εφοπλιστής.)
Στη δουλειά σου να είσαι σοβαρός και στη ζωή σου τρελός.
Νίκος Καζαντζάκης (1883-1957, Έλληνας συγγραφέας.)
Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;» Πολέμα!
Ρήγας Φεραίος (1757-1798, Έλληνας εθνομάρτυς.)
Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά.
Νίκος Καζαντζάκης (1883-1957, Έλληνας συγγραφέας.)
Δεν ελπίζω τίποτα. Δεν φοβάμαι τίποτα. Είμαι λεύτερος.
Νίκος Καζαντζάκης (1883-1957, Έλληνας συγγραφέας.)
Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα.
Οδυσσέας Ελύτης (1911-1996, Έλληνας ποιητής.)
Τα τρία Τ της επιτυχίας: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη.
Οδυσσέας Ελύτης (1911-1996, Έλληνας ποιητής.)
Εάν αποσυνδέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.
Καβάφης ο Αλεξανδρινός (1863-1933, Έλληνας ποιητής.)
Είναι μακρύς και δύσκολος της αρετής ο δρόμος.
Σολωμός (1798-1857, Έλληνας εθνικός ποιητής.)
Ζήσε για να αγαπάς. Αγάπα για να ζείς.
Ρήγας Φεραίος (1757-1798, Έλληνας εθνομάρτυς.)
Να διδάσκεις χωρίς να δείχνεις.
Να πείθεις χωρίς να πιέζεις.
Να οδηγείς χωρίς να σπρώχνεις.
Κοραής (1748-1833, Έλληνας φιλόλογος.)
Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο.
Βρεττάκος (1912-1991, Έλληνας ποιητής, πεζογράφος, μεταφραστής και δοκιμιογράφος.)
Οι φυλακές είναι μνημεία αφιερωμένα στην παραμελημένη νεολάια μας.
Οράτιος (65-8 π.Χ., Λατίνος ποιητής.)
Carpe diem.
Άδραξε την στιγμή.
Οράτιος (65-8 π.Χ., Λατίνος ποιητής.)
Η κατακτημένη Ελλάδα κατέκτησε τον απολίτιστο νικητή της.
Κικέρων (106-43 π.Χ., Ρωμαίος ρήτορας και πολιτικός.)
Να τρώς για να ζείς, όχι να ζείς για να τρώς.
Κοϊντιλιανός (35-96 μ.Χ., Ρωμαίος ρήτορας.)
Όποιος λέει πολλά ψέματα πρέπει να έχει πολύ καλή μνήμη.
Ναπολέων (1769-1821, Γάλλος στρατηγός και αυτοκράτορας της Γαλλίας.)
Το μεγαλείο και την αθλιότητα, ένα βήμα τα χωρίζει.
Βίκτωρ Ουγκώ (1802-1885, Γάλλος συγγραφέας.)
Να αφήσεις να σε κατηγορούν. Είναι δύναμη.
Μαχάτμα Γκάντι (1869-1948, Ινδός ηγέτης.)
Η μέρα θα ανατείλει, είτε σηκωθείς εσύ είτε όχι.
Όργουελλ (1903-1950, Βρετανός συγγραφέας, λογοτέχνης και δημοσιογράφος.)
Περιορισμός της γλώσσας σημαίνει στραγγαλισμός της σκέψης.
Ντοστογιέφσκι (1821-1881, Ρώσος συγγραφέας.)
Όποιος σήμερα το λάθος του αναγνωρίζει, σοφότερος είναι απο χθές.
Μπετόβεν (1770-1827, Γερμανός συνθέτης και πιανίστας της κλασικής μουσικής.)
Η μουσική είναι η υψηλότερη αποκάλυψη του πνεύματος.
Πασκάλ (1623-1662, Γάλλος μαθηματικός, φυσικός, συγγραφέας και φιλόσοφος.)
Τον παληκαρά τον κάνει εύκολα κανείς, όταν ο άλλος δεν μπορεί να αντιδράσει.
Ζαν-Ζακ Ρουσσώ (1712-1778, Γαλλοελβετός φιλόσοφος.)
Ο άνθρωπος γεννήθηκε ελεύθερος και παντού είναι αλυσοδεμένος.
Όσκαρ Ουάιλντ (1854-1900, Ιρλανδός συγγραφέας.)
Εμπειρία είναι το όνομα που δίνει ο καθένας στα λάθη του.
Λένιν (1870-1924, Ρώσος κομμουνιστής επαναστάτης, πολιτικός και πολιτικός θεωρητικός.)
Αν θέλεις να εξαφανίσεις ένα λαό, εξαφάνισε την γλώσσα του.
Σαίξπηρ (1564-1616, Άγγλος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας.)
Καλύτερα να πετυχαίνεις κάτι με το χαμόγελο, παρά με το σπαθί σου.
Βίκτωρ Ουγκώ (1802-1885, Γάλλος συγγραφέας.)
Απο τους ανθρώπους δεν λείπει η δύναμη, λείπει η θέληση.
Ντοστογιέφσκι (1821-1881, Ρώσος συγγραφέας.)
Τα μάτια αποκαλύπτουν εκείνο που είμαστε. Το στόμα αυτό που γίναμε.
Μέριλιν Μονρόε (1926-1962, Αμερικανίδα ηθοποιός.)
Όποιος είναι εχθρός του κόπου, φίλος είναι των ηδονών.
Πασκάλ (1623-1662, Γάλλος μαθηματικός, φυσικός, συγγραφέας και φιλόσοφος.)
Ο λόγος ενός τίμιου ανθρώπου έχει το κύρος του όρκου...
Ζαν-Ζακ Ρουσσώ (1712-1778, Γαλλοελβετός φιλόσοφος.)
Ζώ δεν σημαίνει αναπνέω αλλά ενεργώ...
Αλέξανδρος Δουμάς (1802-1870, Γάλλος συγγραφέας.)
Όλοι για έναν κι ένας για όλους..
Μαχάτμα Γκάντι (1869-1948, Ινδός ηγέτης.)
Κανείς δεν μπορεί να με πληγώσει χωρίς τη συγκατάθεσή μου...
Ουίνστον Τσώρτσιλ (1874-1965, Βρετανός πρωθυπουργός.)
Αν οι Έλληνες αποκτήσουν μόρφωση και ενότητα, αλίμονό μας...
Τζών Κένεντι (1917-1963, Αμερικανός πολιτικός.)
Είτε η ανθρωπότητα θα τελειώσει τους πολέμους είτε οι πόλεμοι θα αποτελειώσουν την ανθρωπότητα...
Όσκαρ Ουάιλντ (1854-1900, Ιρλανδός συγγραφέας.)
Πολύ μακιγιάζ και λίγα ρούχα, αποτελούν πάντα ένα αλάνθαστο σημάδι απελπισίας σε μια γυναίκα...
Όσκαρ Ουάιλντ (1854-1900, Ιρλανδός συγγραφέας.)
Το χειρότερο από το να μιλούν άσχημα για εσένα είναι να μη μιλούν καθόλου για εσένα...
Κομφούκιος (551-479 π.X., Κινέζος φιλόσοφος.)
Ο ανώτερος άνθρωπος έχει απαιτήσεις από τον εαυτό του. Ο κατώτερος άνθρωπος από τους άλλους...
Βενιαμίν Ντισραέλι (1804-1881, Άγγλος πρωθυπουργός.)
Υπάρχουν τριών ειδών ψεύδη: τα συνήθη, τα καταστρεπτικά και η στατιστική...
Φρήντριχ Νίτσε (1844-1900, Γερμανός φιλόσοφος.)
Πρέπει να είσαι ο εαυτός σου και όχι αυτός που θέλουν οι άλλοι...
Φρήντριχ Νίτσε (1844-1900, Γερμανός φιλόσοφος.)
Κακός είναι ο άνθρωπος που του αρέσει να ντροπιάζει τους άλλους...
Φρήντριχ Νίτσε (1844-1900, Γερμανός φιλόσοφος.)
Ό,τι δεν με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό...
Αλβέρτος Αϊνστάιν (1879-1955, Γερμανοεβραίος φυσικός.)
Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες...
Φραγκίσκος Βάκων (1561-1626, Άγγλος φιλόσοφος.)
Όταν ο Μωάμεθ δεν πάει στο βουνό, πάει το βουνό στο Μωάμεθ...
Φραγκίσκος Βάκων (1561-1626, Άγγλος φιλόσοφος.)
Η γνώση είναι δύναμη...
Ζάν-Βαπτίστε Χένρι Λακορδέρε (1802-1861, Γάλλος κληρικός.)
Η αδικία φέρνει αδικία. Η βία γεννάει βία...
Ζάν Ανθέλμε Μπριλάτ-Σαβαρίν (1755-1826, Γάλλος περιώνυμος μπον βιβέρ.)
Πές μου τι τρώς, να σου πώ ποιός είσαι...
Κρετιέν Ντε Τρουές (1135-1183, Γάλλος συγγραφέας.)
Οι πεθαμένοι με τους πεθαμένους κι οι ζωντανοί με τους ζωντανούς...
Έδουάρδος Μπαλγιερ-Λυττον (1803-1873, Άγγλος συγγραφέας.)
Η πένα είναι πιο δυνατή από το ξίφος...
Έντμοντ Ζαλουξ(1878-1949, Γάλλος συγγραφέας.)
Οι μεταφράσεις είναι σαν τις γυναίκες. Όταν είναι ωραίες δεν είναι πιστές και όταν είναι πιστές δεν είναι ωραίες...
Ίαν Φλέμμινγκ (1908-1964, Βρετανός συγγραφέας.)
Την πρώτη φορά είναι τυχαίο, τη δεύτερη φορά είναι σύμπτωση, την τρίτη, εχθρική ενέργεια...
Θεόφιλος Γκωτιέ (1811-1872, Γάλλος ποιητής και συγγραφέας.)
Η τύχη είναι το ψευδώνυμο του θεού όταν δεν θέλει να βάλει την υπογραφή του...
Καρλ Μαρξ (1818-1883, Γερμανός φιλόσοφος.)
Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού...
Καρλ Μαρξ (1818-1883, Γερμανός φιλόσοφος.)
Καλύτερα ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος...
Καρλ Μαρξ (1818-1883, Γερμανός φιλόσοφος.)
Ολόκληρη η κοινωνική ιστορία δεν είναι τίποτε άλλο παρά η πάλη των τάξεων...
Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν (1889-1951, Αυστριακός φιλόσοφος.)
Τα όρια ενός ανθρώπου καθορίζονται από τα όρια της γλώσσας του...
Αδόλφος Χίτλερ (1889-1945, Γερμανός δικτάτορας.)
Αν θέλετε την εύνοια των μαζών, πρέπει να λέτε τα πιο ηλίθια και τα πιο χοντρά ψέματα...
Μισέλ ντε Μονταίν (1533-1592, Γάλλος δοκιμιογράφος.)
Δεν υπάρχει ευνοϊκός άνεμος γι’ αυτόν που δεν ξέρει πού πηγαίνει...
Λάο Τσε (6ος αιώνας π.Χ., Κινέζος φιλόσοφος.)
Αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος του κόσμου, η ζωή το λέει πεταλούδα...
Βίκτωρ Ουγκώ (1802-1885, Γάλλος συγγραφέας.)
Εκεί που ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή...
Αβραάμ Λίνκολν (1809-1865, Αμερικανός πρόεδρος.)
Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό...
Ζαν-Ζακ Ρουσσώ (1712-1778, Γαλλοελβετός φιλόσοφος.)
Ευτυχία δεν είναι να κάνεις αυτό που θέλεις, αλλά να μην κάνεις αυτό που δεν θέλεις...
Σατωβριάνδος (1768-1848, Γάλλος ποιητής και πολιτικός.)
Η αρχαία Ελληνική ιστορία είναι ένα ποίημα...
Παύλος Καρβέλ (1964-, Βέλγος συγγραφέας και γνωμικογράφος.)
Ο Θεός εκφράζεται μέσα από όλα τα πράγματα, ο διάβολος μόνο μέσα από τον άνθρωπο...
Λέων Τολστόι (1828-1910, Ρώσος συγγραφέας.)
Κυβέρνηση είναι μια παρέα ανθρώπων που παρενοχλούν τους υπόλοιπους...
Λέων Τολστόι (1828-1910, Ρώσος συγγραφέας.)
Ο άνθρωπος μοιάζει με κλάσμα όπου ο αριθμητής είναι ο πραγματικός εαυτός του και ο παρονομαστής η ιδέα που έχει για τον εαυτό του. Όσο μεγαλύτερος ο παρονομαστής, τόσο μικρότερη η αξία του κλάσματος. Και όσο ο παρανομαστείς διογκώνεται προς το άπειρο, τόσο το κλάσμα τείνει προς το μηδέν...
Αίσωπος (620-560 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας παραμυθοποιός.)
Από τα μικρά καταλαβαίνει κανείς τα μεγάλα, και από τα φανερά τα κρυφά στον άνθρωπο.