Συρόμενο Πάζλ

Κινήσεις: 0

Στοιχάκι

Διάφορα

Όταν θα πάρω τα βουνά,
ξεχάστε την μορφή μου,
μα όταν ακούσετε βροντή,
θα είναι η πορδή μου.

Βιβλίο

► Πατήστε για ανάγνωση

Ποιήματα και Θρύψαλλα – Αρχίλοχος

Διατροφή

Πρόσθετα τροφίμων

Ε129 – Επικίνδυνο
Ερυθρό τροφίμων 17
(Allura Red AC)

Ζώδια

Δίδυμοι

Ατάκα μετά το σεξ :
Μήπως είδες πουθενά το τηλεκοντρόλ;

Ντοκιμαντέρ

► Πατήστε για προβολή

Ελντοράντο – Ο αγώνας για τις Σκουριές

Στην φυσική του θέση

Ανέκδοτο

Emo

Πώς λέγεται το emo που κάηκε στον ήλιο;
Τσούξ emo.

Ο μακρυμάλλης

Javascript απενεργοποιημένη

Πρέπει να ενεργοποιείστε την javascript και να πατήστε Επαναφόρτωση (Reload) για να δείτε την σελίδα !

Αφροδίτη

Δημοσίευση :
Ανανέωση :
Συντάκτης :

Αφροδίτη, η Θεά της ομορφιάς, του έρωτα, της ηδονής, της συνουσίας και της γονιμότητας. Είναι η ομορφότερη γυναίκα Θεών και ανθρώπων, το συνώνυμο της γυναικείας ομορφιάς και σχεδόν όλοι τους είναι μπλεγμένοι στα ερωτικά της δίχτυα και ζητούν την εύνοιά της εκτός των ορκισμένων παρθένων όπως η Αθηνά, η Εστία, η Άρτεμις, μερικές νύμφες, ιέριες κ.α..

Στο πέρασμά της τα λουλούδια ανθίζουν, η φύση ζωντανεύει και αναζωπυρώνει τον έρωτα. Την ακολουθούν πάντοτε οι Χάριτες, οι Ώρες, ο Έρως, ο Πόθος και ο Ίμερος. Παρόλο που οι εκδιδόμενες γυναίκες είχαν την Αφροδίτη προστάτιδά τους όπως και οι ναυτικοί, η δημόσια λατρεία της ήταν σοβαρή, ιεροπρεπής και απέριττη.

Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησίοδου, η Αφροδίτη γεννήθηκε στα ανοιχτά των Κυθήρων από το σπέρμα και τον αφρό (εξ ού και το όνομά της) που δημιούργησαν τα γεννητικά όργανα του Ουρανού πέφτοντας στη θάλασσα μετά τον ακρωτηριασμό τους από τον γιό του, Κρόνο.

Ο Ζέφυρος (ο δυτικός άνεμος) την παρέσυρε πάνω σε ένα κοχύλι ή μύδι μέχρι τα Κύθηρα, όπου πάτησε για πρώτη φορά το πόδι της. Τα Κύθηρα θεωρούνταν το νησί της Ουρανίας Αφροδίτης, Θεά της αγάπης και του αγνού έρωτα και εκεί υπήρχε το πρώτο ιερό της στον Ελλαδικό χώρο. Ακύθηρος λεγόταν ο στερούμενος θέλγητρων άνθρωπος κατα τους αρχαίους.

Από τα Κύθηρα και πάλι με την βοήθεια του Ζέφυρου έφτασε στην Κύπρο, στην Πέτρα του Ρωμιού, μια ακτή της Πάφου στην οποία δημιουργήθηκε η έδρα του πιο σημαντικού ιερού της στην Ελλάδα. Η Κύπρος θεωρούνταν το νησί της Πανδήμου Αφροδίτης, Θεάς του σαρκικού έρωτα και της αναπαραγωγής.

Κατά την «Ιλιάδα» του Ομήρου, είναι κόρη του Δία και της Διώνης και ο Όμηρος την αναφέρει ως Κυθέρεια αλλα και Ζάθεα (πανάγια). Και άλλοι όμως σπουδαίοι συγγραφείς της αρχαιότητας αναφέρονται στην Αφροδίτη, στα Κύθηρα και στην Κύπρο. Ανάμεσα σε αυτούς είναι ο Ηρόδοτος, ο Διόνυσος, ακόμα και ο Αριστοτέλης (που παραδέχεται ότι το νησί λεγόταν Πορφυρούσα - λόγω της επεξεργασίας πορφύρας - αλλά στις μέρες του λεγόταν Κύθηρα) και ο Ξενοφώντας (στα Ελληνικά του χρησιμοποιεί τον όρο Κυθηρία γη). Έχει ενδιαφέρον να αναφερθεί ότι στην Κύπρο υπάρχει περιοχή Κυθραία ή Κύθρα, όπου βρέθηκαν αγάλματα της θεάς Αφροδίτης, ενώ η κοινή ονομασία της περιοχής είναι Τζυρκά . Επίσης αναφέρεται απο τους αρχαίους και ως Αφροδίτη η Πάφια, Κυπραία ή Κυπρίδα.

Ο Πλάτων υποστηρίζει στο «Συμπόσιον» πως αμφότερες οι αφηγήσεις είναι έγκυρες, αλλά αναφέρονται στη γέννηση διαφορετικών ιδιοτήτων, της Ουρανίας και της Πανδήμου Αφροδίτης, προστάτιδες του πνευματικού πλατωνικού εξειδανικευμένου και σαρκικού ηδονιστικού έρωτα αντίστοιχα. Υπάρχει και η τρίτη μορφή της Αφροδίτης, η λιγότερο γνωστή ως Αποστρόφια Αφροδίτη, Θεά που διασφάλιζε την ηθική τάξη και προστάτευε την σύζυγο και τα παιδιά και αναφέρεται ότι λατρεύτηκε στα Αντικύθηρα, στην Θήβα και αλλού.

Όταν έφτασε στις ακτές της Κύπρου την υποδέχτηκαν οι Ώρες που στόλισαν το κεφάλι της με ένα στεφάνι, την έντυσαν, την περιποιήθηκαν και την οδήγησαν στον Όλυμπο.
Όταν εμφανίστηκε στον Όλυμπο όλοι οι Θεοί έμειναν άφωνοι μπροστά στην ομορφιά της, την θαύμασαν και την ήθελαν για γυναίκα τους. Φοβήθηκαν ότι αυτός ο ανταγωνισμός μεταξύ τους για να κερδίσουν την εύνοιά της θα οδηγούσε σε πόλεμο. Συνεπώς ο Δίας κανόνισε το γάμο της με τον κουτσό Ήφαιστο, ο οποίος, εξαιτίας της ασχήμιας και των δυσμορφιών του, δεν εκλαμβανόταν ως απειλή αλλα και γιατί του το είχε υποσχεθεί όταν ο Θεός Ήφαιστος παγίδευσε την Ήρα στον θρόνο που της είχε φτιάξει ο ίδιος αφού είχε βάλει αόρατα δεσμά για να την εκδικηθεί που σαν μητέρα τον παράτησε. Οι Θεοί παρακάλεσαν τον Ήφαιστο να την ελευθερώσει, μα εκείνος ήταν αμετάπειστος. Τελικά την ελευθέρωσε αφού πρώτα οι Θεοί του υποσχέθηκαν να του δώσουν για σύζυγο την πιο όμορφη από τις Θεές. Σε άλλη εκδοχή ο Δίας για να την αφήσει ελεύθερη του υποσχέθηκε ότι θα του πραγματοποιούσε οποιαδήποτε επιθυμία του. Ο Ήφαιστος μπροστά σε όλους τους Ολύμπιους ανακοίνωσε ότι θέλει για γυναίκα του την Θεά Αφροδίτη. Όλοι οι Θεοί έμειναν άφωνοι, η ίδια η Θεά Αφροδίτη κοκκίνησε από ντροπή. Τότε η Ήρα και ο Δίας, μη έχοντας άλλη επιλογή συμφώνησαν. Κατα την εκδοχή του Παυσανία ο Διόνυσος κατάφερε να τον μεθύσει, τον μετέφερε στον Όλυμπο όπου και ελευθέρωσε τη μητέρα του.

Η Θεά Αφροδίτη όμως δεν ήταν και η πιο πιστή σύζυγος. Απατούσε τον άντρα της συχνά πυκνά και η πιο διάσημη σχέση της ήταν αυτή με τον Θεό Άρη. Ο Ήφαιστος πληροφορήθηκε για την απάτη της από τον Ήλιο, που τα βλέπει όλα και για να τους εκδικηθεί, περιτύλιξε το κρεβάτι με αόρατα δίχτυα και όταν συναντήθηκε το ζευγάρι, πιάστηκε μέσα και δεν μπορούσε να κουνηθεί. Ύστερα ο Ήφαιστος κάλεσε όλους τους Θεούς να δουν το πάθημά τους και να γίνουν ο περίγελος των Θεών. Τους απελευθέρωσε απο τα δεσμά ο Ποσειδώνας και η Αφροδίτη ντροπιασμένη, έφυγε τρέχοντας στο ιερό της στην Πάφο. Αυτό βέβαια δεν την εμπόδισε να συνεχίσει τις εξωσυζυγικές της δραστηριότητες, με συνέπεια να έχει αρκετά παρόμοια επεισόδια.

Η Αφροδίτη είχε πολλούς εραστές, τόσο Θεούς, όπως ο Άρης, όσο και θνητούς, όπως ο Αγχίσης.
Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο μύθο του Έρωτα και της Ψυχής, ενώ προκάλεσε τη γέννηση του Άδωνη, ο οποίος έγινε αργότερα εραστής της.
Ο Άδωνης, ενώ ήταν ακόμα παιδί, πέθανε απο την οργή της Άρτεμης χτυπημένος στο κυνήγι απο έναν κάπρο. Ο Ησίοδος όμως λέει, ότι αυτός ο Άδωνης ήταν γιός του Φοίνικα και της Αλφεσιβοίας. Ο Πανύασις λέει ότι ήταν γιός του Θείαντα, του βασιλιά των Ασσυρίων ο οποίος είχε κόρη την Σμύρνα. Αυτή λοιπόν η Σμύρνα ερωτεύτηκε τον πατέρα της απο οργή της Αφροδίτης γιατί δεν την τιμούσε και με την βοήθεια της παραμάνας πλάγιαζε για δώδεκα νύχτες με τον πατέρα της, χωρίς αυτός να γνωρίζει ότι πρόκειται για την κόρη του. Όταν όμως το αντιλείφθηκε, παίρνοντας το ξίφος του, την καταδίωξε. Εκείνη όταν είδε ότι πρόκειται να την πιάσει, ευχήθηκε στους θεούς να την εξαφανίσουν και οι θεοί θρηνολογώντας την, την μεταμόρφωσαν στο δέντρο, που το λένε σμύρνα. Όταν λοιπόν πέρασαν δέκα μήνες το δέντρο ράγισε γεννώντας τον λεγόμενο Άδωνη, τον οποίο η Αφροδίτη, όταν ακόμα ήταν νήπιο, τον έκρυψε για την ομορφιά του σε ένα λίκνο για νεογέννητα κρυφά απο τους θεούς και το έδωσε να το προστατέψει η Περσεφόνη. Εκείνη μόλις το αντίκρυσε αρνιόταν να το επιστρέψει και έτσι μπροστά στον Δία αποφασίστηκε να διαιρεθεί το έτος σε τρία μέρη και το ένα τρίτο να μένει ο Άδωνης μόνος του, το άλλο τρίτο πρόσταξε να μένει κοντά στην Περσεφόνη και το τελευταίο τρίτο να μένει με την Αφροδίτη με την οποία ο Άδωνις αποφάσισε να μένει και στον δικό του χρόνο. Ο Άδωνις όμως αργότερα πληγωμένος απο έναν κάπρο πέθανε.
Σύμφωνα με άλλη εκδοχή του μύθου, η Θεά λέγεται ότι βούτηξε από τον βράχο της Λευκάδας, θλιμμένη για τον όμορφο νέο.

Το ειδύλλιό της με τον Αγχίση, αδελφό του βασιλιά της Τροίας, Πρίαμου, είναι άλλη μια από τις αρχαιότερες παραδόσεις που περιβάλλουν τη Θεά. Ο Αγχίσης ήταν πολύ όμορφος άνδρας και γι` αυτό τον αγάπησε με πάθος η Θεά της ομορφιάς. Η Θεά, αφού στολίστηκε καλά (κατά μία εκδοχή μεταμφιέστηκε σε πριγκίπισσα της Φρυγίας), έτρεξε γελαστή στο όρος Ίδη αναζητώντας τον Αγχίση. Αφού τον βρήκε να βόσκει βόδια, ενώθηκε μαζί του με τη σύμφωνη γνώμη του Δία και γέννησε δύο γιους, τον Αινεία και τον Λύρο. Τον έρωτα της Αφροδίτης προς τον Αγχίση περιγράφει ο Όμηρος στον ύμνο προς τη Θεά. Για τον έρωτα αυτό η Αφροδίτη αποκλήθηκε «Αγχισιάς». Ο Αγχίσης, παρά την εντολή της Αφροδίτης να κρατήσει μυστική την ένωσή τους (γιατί δεν ήθελε να μαθευτεί πως από αυτόν γέννησε τον Αινεία), καυχήθηκε στους ανθρώπους ότι είχε ερωτικό δεσμό με την ωραία Θεά. Αυτή η καυχησιά του εξόργισε τον Δία και κατά μία εκδοχή ο Αγχίσης χτυπήθηκε από κεραυνό του Δία, ενώ σύμφωνα με άλλη κουτσάθηκε ή τυφλώθηκε.

Παιδιά της Αφροδίτης και του Άρη ήταν ο Δείμος, ο Φόβος και η Αρμονία.
Με το Θεό Διόνυσο γέννησε τον Πρίαπο.
Με τον Ερμή τον Ερμαφρόδιτο.
Από τον θνητό Αγχίση απέκτησε τον Αινεία και τον Λύρο.
Θεωρείται μητέρα πολλών ακόμη μικρότερων θεοτήτων και οντοτήτων.

Φημισμένη ήταν η συμμετοχή της Αφροδίτης στον Τρωικό πόλεμο. Όταν η Αθηνά, η Ήρα και η Αφροδίτη διεκδίκησαν το μήλο της Έριδας για τον τίτλο της ομορφότερης, ο Δίας όρισε κριτή τον Πάρη. Ο Πάρης έδωσε το μήλο της Έριδας στην Αφροδίτη, με αντάλλαγμα να του χαρίσει την ομορφότερη γυναίκα του κόσμου. Αυτή ήταν η Ελένη, κόρη του Μενέλαου.

Ο Πάρης πήγε στη Σπάρτη, όπου φιλοξενήθηκε στα ανάκτορα του Μενέλαου. Εκεί η Αφροδίτη εμφύσησε δυνατό πόθο στην Ελένη και αυτή ακολούθησε τον Πάρη στην Τροία.

Η αρπαγή της Ελένης είχε ως αποτέλεσμα την έναρξη του Τρωικού πολέμου. Η Θεά Αφροδίτη τάχθηκε με το μέρος των Τρώων ενώ η Αθηνά και η Ήρα με τους Αχαιούς εναντίον του Πάρη για την επιλογή του κυρίως αλλα και για τους δικούς της λόγους η κάθε μία ξεχωριστά. Στην μάχη η Αφροδίτη τραυματίστηκε στην παλάμη της από τον Διομήδη (ο οποίος ήταν εμψυχωμένος από την Θεά Αθηνά), κλαίγοντας ανέβηκε στον Όλυμπο και αφού η μητέρα της, η Διώνη περιποιήθηκε το τραύμα της, η Αθηνά και η Ήρα την περιγελούσαν για το πάθημά της. Κάποια άλλη στιγμή στην μάχη και πάλι η Αθηνά χτύπησε με την γροθιά της το στήθος της Αφροδίτης, κόβοντας της την ανάσα και τραυματίζοντάς την βαριά.

Η λατρεία της Αφροδίτης ήταν πολύ διαδεδομένη, ιδίως στα λιμάνια, όπου τη θεωρούσαν προστάτρια των ναυτικών με τα επίθετα Πελαγία, Ευπλοία και Θαλασσία λόγο της ανάδυσής της από τη θάλασσα. Οι ποιητές την εξυμνούσαν και ως Αφροδίτη η «Αναδυόμενη», επειδή αναδύθηκε μέσα από τους αφρούς της θάλασσας λαμπερή, παρθένα και γυμνή.

Το αρχαιότερο και σπουδαιότερο κέντρο λατρείας της ήταν η Κύπρος. Έπειτα τα Κύθηρα, η Κνίδος, η Κόρινθος, η Θήβα, η Αττική, η Σικελία και πολλά άλλα. Γι` αυτό και είναι γνωστή ως «Κυθέρεια» και «Κύπριδα» από τους δύο βασικούς τόπους λατρείας της, τα Κύθηρα και την Κύπρο, που υποστήριζαν ότι αποτελούν τον τόπο γέννησής της. Αλλά περισσότερο μας έχει μείνει η Αφροδίτη της Κύπρου ώς ιδιότητα διότι αντιπροσώπευε τον σαρκικό έρωτα παρά η Κυθέρεια η οποία αντιπροσώπευε τον πλατωνικό έρωτα.

Λόγω του δεσμού της με το Θεό Άρη, λατρέυτηκε παραδόξως και ως πολεμική Θεότητα στη Σπάρτη με το επίθετο «Αρεία», ενώ οπλισμένη απεικονιζόταν και η Ουράνια Αφροδίτη στα Κύθηρα. Πολλές τοπικές λατρείες της απέδιδαν διάφορα ονόματα και παραδόσεις, εντούτοις, οι Αρχαίοι Έλληνες αναγνώριζαν πως οι δοξασίες αυτές αναφέρονταν σε μία κοινή Θεά, την Αφροδίτη.

Η Ήρα και η Άρτεμις συνδέονταν λατρευτικά με την Αφροδίτη. Η Αφροδίτη κάλυπτε τη σεξουαλική όψη του γάμου, η Ήρα τη θεσμική όψη και η Άρτεμις τη ζωή των κοριτσιών πριν το γάμο.

Ιερά ζώα της Θεάς ήταν τα περιστέρια, τα σπουργίτια, τα άλογα και οι κύκνοι.
Σύμβολά της είναι το περιστέρι, τα σπουργίτια, τα άλογα, οι κύκνοι, η μυρτιά και το ρόδι.
Στα έργα τέχνης εικονίζεται σαν όμορφη νέα, άλλοτε γυμνή και άλλοτε ντυμένη, πότε να λούζεται και πότε να καλλωπίζεται. Συχνά εικονίζεται δίπλα της ο Έρωτας.

« Επίθετα και προσωνυμίες της Αφροδίτης »

Ακιδαλία – από την Ακιδαλία πηγή κοντά στον Ορχόμενο, όπου οι Χάριτες έλουζαν την Αφροδίτη.
Αλιγενής – που γεννήθηκε στη θάλασσα.
Αμβολογήρα – που δεν γερνά.
Αναδυόμενη – επειδή γεννήθηκε αναδυόμενη από τη θάλασσα.
Αρεία – απο τον εραστή της Θεό Άρη, του πολέμου.
Εινάλια – της ακτής, προστάτιδα των ναυτικών.
Επιλιμένια – του λιμανιού, προστάτιδα των ναυτικών.
Ερικυνή – από τη θέση του ναού της, κοντά σε ομώνυμο όρος στη Σικελία.
Εταίρα – ως πόρνη και προστάτιδα των εκδιδόμενων.
Εύκαρπος – η Θεά της γονιμότητας της γης.
Εύπλοια ή Ευπλοία – που παρέχει ασφαλή πλεύση, προστάτιδα των ναυτικών.
Θαλασσία – των θαλασσών, η προστάτιδα των ναυτικών.
Ιδαλίη – από το ναό της στο Ιδάλιο της Κύπρου.
Καλλίπυγος – με όμορφα οπίσθια.
Κνιδία – από τη θέση του ναού της στην Κνίδο.
Κτήσυλλα – από τον ναό της στην Κω και την ιστορία της Κτήσυλλας.
Κυθηρία ή Κυθηρεία ή Κυθέρεια – από τα Κύθηρα, τόπος με τον οποίο συνδέεται η γέννησή της.
Κύπρις, Κυπρογενής, Κύπριδα – από την Κύπρο, τόπος με τον οποίο συνδέεται η γέννησή της.
Νικηφόρος – απο την Νίκη.
Ουρανία – η Θεά του καθαρού και νόμιμου έρωτα.
Πάνδημος – η Θεά του ελεύθερου σαρκικού έρωτα.
Παφία – από την Πάφο της Κύπρου, τόπος με τον οποίο συνδέεται η γέννησή της.
Πελαγία – του πελάγους, προστάτιδα των ναυτικών.
Ποντία – της θάλασσας, του πόντου, προστάτιδα των ναυτικών.
Σκωτία – του Σκότους.
Φιλομειδής, Χρυσείη, Ευστέφανος – Θεά της ομορφιάς, ντυμένη με υπέροχα κοσμήματα και φορέματα για να γοητεύει τους ανθρώπους.
Αγχισιάς – απο τον έρωτά της για τον Αγχίση.
Αποστρόφια – Θεά που διασφάλιζε την ηθική τάξη και προστάτευε την σύζυγο και τα παιδιά.
Ανδροφόνος, Νυμφία, Ξένη, Πειθώ κ.α.

« Ορφικός Ύμνος προς την Ἀφροδίτη »

Οὐρανία, πολύυμνε, φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη, ποντογενής, γενέτειρα Θεά, φιλοπάννυχε, σεμνή, νυκτερία ζεύκτειρα, δολοπλόκε μῆτερ Ἀνάγκης πάντα γὰρ ἐκ σέθεν ἐστίν, ὑπεζεύξω δέ τε κόσμον καὶ κρατέεις τρισσῶν μοιρῶν, γεννᾶις δὲ τὰ πάντα, ὅσσα τ` ἐν οὐρανῷ ἐστι καὶ ἐν γαίῃ πολυκάρπῳ ἐν πόντου τε βυθῷ τε, σεμνὴ Βάκχοιο πάρεδρε, τερπομένη θαλίαισι, γαμοστόλε μῆτερ Ἐρώτων, Πειθοῖ λεκτροχαρής, κρυφία, χαριδῶτι, φαινομένη, τ` ἀφανής, ἐρατοπλόκαμ`, εὐπατέρεια, νυμφιδία σύνδαιτι θεῶν, σκηπτοῦχε, λύκαινα, γεννοδότειρα, φίλανδρε, ποθεινοτάτη, βιοδῶτι, ἡ ζεύξασα βροτοὺς ἀχαλινώτοισιν ἀνάγκαις καὶ θηρῶν πολὺ φῦλον ἐρωτομανῶν ὑπὸ φίλτρων• ἔρχεο, Κυπρογενὲς θεῖον γένος, εἴτ` ἐν` Ὀλύμπῳ ἐσσί, θεὰ βασίλεια, καλῶι γήθουσα προσώπῳ, εἴτε καὶ εὐλιβάνου Συρίης ἕδος ἀμφιπολεύεις, εἴτε σύ γ` ἐν πεδίοισι σὺν ἅρμασι χρυσεοτεύκτοις Αἰγύπτου κατέχεις ἱερῆς γονιμώδεα λουτρά, ἢ καὶ κυκνείοισιν ὄχοις ἐπὶ πόντιον οἶδμα ἐρχομένη χαίρεις κητῶν κυκλίαισι χορείαις, ἢ νύμφαις τέρπῃ κυανώπισιν ἐν χθονὶ Δίῃ θῖνας ἐπ` αἰγιαλοῖς ψαμμώδεσιν ἅλματι κούφῳ• εἴτ` ἐν Κύπρωι, ἄνασσα, τροφῶι σέο, ἔνθα καλαί τε παρθένοι ἄδμηται νύμφαι τ` ἀνὰ πάντ` ἐνιαυτὸν ὑμνοῦσιν, σέ, μάκαιρα, καὶ ἄμβροτον ἁγνὸν Ἄδωνιν. ἐλθέ, μάκαιρα Θεά μάλ` ἐπήρατον εἶδος ἔχουσα• ψυχῇ γάρ σε καλῶ σεμνῇ ἁγνοῖσι λόγοισιν.

Eπουράνια Αφροδίτη, περίφημη, πού σκορπίζεις μειδιάματα, γεννημένη στη θάλασσα, Θεά μητέρα, πού αγαπάς τις ολονύκτιες διασκεδάσεις, σεβαστή, νυκτερινή, πού ενώνεις τους ανθρώπους σε γάμο, πού πλέκεις δόλια σχέδια, μητέρα της ανάγκης· διότι τα πάντα προέρχονται από σένα, πού μπλέχτηκες με τον κόσμον και κυριαρχείς σε τρία μερίδια καί γεννάς τα πάντα, όσα ευρίσκονται στον ουρανόν καί όσα στην εύφορη Γή καί όσα στον βυθό της θαλάσσας, σεβαστή συμπαρακαθημένη του Βάκχου, πού τέρπεσαι στα συμπόσια καί παρασκευάζεις τους γάμους, μητέρα των ερώτων πού χαίρεσαι στα κρεβάτια με την πειθώ και ενεργείς στα κρυφά, βασίλισσα πού δίνεις χαρά, πού φαίνεσαι, αλλά και δε φαίνεσαι, πού έχεις με αξιέραστες πλεξούδες τυλιγμένα τα μαλλιά σου και κατάγεσαι από καλό πατέρα, προστάτρια των νυμφών, συν–δείπνε σκηπτροφόρα των Θεών, λύκαινα, συ πού δίνεις απογόνους, φίλη των ανδρών, περιπόθητη, πού παρέχεις την ζωήν, συ πού έμπλεξες τους ανθρώπους και το μεγάλο πλήθος των ζώων με αχαλίνωτες ανάγκες από ερωτομανή φίλτρα, έλα θεϊκέ γόνε πού γεννήθηκες στην Κύπρο, ώ Θεά βασίλισσα, έλα χαρούμενη με ωραίον πρόσωπον, είτε βρίσκεσαι στον Όλυμπο είτε υπηρετείς στον ναόν της Συρίας, πού παράγει πολύ λιβάνι, είτε συ στις πεδιάδες με άρματα κατασκευασμένα από χρυσό κατέχεις τα γόνιμα λουτρά της ιερής Αιγύπτου, ή και επάνω σε κυανά οχήματα διερχόμενη το θαλάσσιο κύμα χαίρεσαι με τους κυκλικούς χορούς των υδροβίων ζώων ή τέρπεσαι με τις μαυρομάτες νύμφες στη Δίη, που πηδάς μανιακά με ελαφρά πηδήματα στις αμμώδεις ακρογιαλιές είτε ως βασίλισσα, ευρίσκεσαι εις την Κύπρο, την τροφό σου όπου ωραίες παρθένες άγαμες και νύμφες σε υμνούν καθ` όλον τον χρόνον, υμνούν εσένα μακαρία, και τον αθάνατον αγνό Άδωνη. Έλα μακαρία Θεά και να έχεις πολύ ευχάριστη διάθεση διότι εσένα προσκαλώ με άγια λόγια σεμνής ψυχής.

« Ναοί και ιερά της Ἀφροδίτης »

– Ναός της Αφροδίτης στη Φιγάλεια
– Ναός της Αφροδίτης στη Δωδώνη
– Ναός Ε της Αφροδίτης στην Σικελία

Υγεία