Αν καταναλώνουμε κρέατα προσέχουμε να είναι μή-επεξεργασμένα, μή-μεταλλαγμένα και κατά προτίμηση ελευθέρας βοσκής.
Ανέκδοτο
Ξανθιές
Μια ξανθιά μπαίνει σ` ένα βιβλιοπωλείο και αρχίζει να κοιτά με προσοχή τα βιβλία. Τέλος διαλέγει ένα και ρωτά τον υπάλληλο: – Είναι ωραίο; – Είναι του Ουγκώ κυρία μου. – Α! Συγνώμη νόμιζα ότι ήταν για πούλημα.
Javascript απενεργοποιημένη
Πρέπει να ενεργοποιείστε την javascript και να πατήστε Επαναφόρτωση (Reload) για να δείτε την σελίδα !
Η Θεογονία του Αναξίμανδρου
Δημοσίευση : Ανανέωση : Συντάκτης :
« Αναξίμανδρος (610-547 π.Κ.Ε. περίπου) »
Ο Αναξίμανδρος έζησε στη Μίλητο και υπήρξε μαθητής και συνεχιστής του έργου του Θαλή του Μιλήσιου. Όπως ο Θαλής, έτσι και αυτός, είχε σημαντικές γνώσεις στα μαθηματικά, την αστρονομία και την γεωγραφία. Τα ενδιαφέροντα όμως του Αναξίμανδρου ξεπερνούν κατά πολύ αυτά του Θαλή. Εκτός από τα μαθηματικά, την αστρονομία και τη γεωγραφία, ασχολήθηκε και με την μετεωρολογία, την ανθρωπολογία, την βιολογία, ακόμη και την ιστορία του πολιτισμού.
Ο Αναξίμανδρος δημιούργησε τον πρώτο χάρτη απεικονίζοντας τον τότε γνωστό κόσμο σε επίπεδη ζωγραφισμένη επιφάνεια σχεδιάζοντας το περίγραμμα της στεριάς και της θάλασσας.
Για το Διογένη το Λαέρτιο ήταν ο πρώτος φιλόσοφος και ήταν ο πρώτος που επινόησε τον γνώμονα και τον έστησε πάνω σε ηλιακά ρολόγια για να σημαδεύει τα ηλιοστάσια και τις ισημερίες
Επίσης ο Αναξίμανδρος λένε ότι κατασκεύασε και μια ουράνια σφαίρα για την διευκόλυνση των ναυτικών στην οποία είχε τοποθετήσει την Γή στο κέντρο. Κάτι σαν την σημερινή ναυτική πηξίδα.
Θεωρούσε πως η γη είναι κυλινδρική με πλάτος τριπλάσιο από το μήκος της και οι άνθρωποι κατοικούν στην επάνω επιφάνειά της.
Επίσης έλεγε πως η Γη δεν στηρίζεται πουθενά και δεν έχει ανάγκη από κανένα στήριγμα, βρίσκεται στο κέντρο του σύμπαντος διότι απέχει εξίσου από όλα τα σημεία της ουράνιας περιφέρειας άρα δεν υπάρχει κάποιος λόγος να κινηθεί προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Το σύμπαν για τον Αναξίμανδρο δεν είναι κάτι αφηρημένο αλλά ένας γεωμετρικός χώρος ο οποίος μπορεί να κατανοηθεί με βάση τη γεωμετρία.
Τις απόψεις του ο Αναξίμανδρος τις παρουσίασε στο βιβλίο του με τίτλο «Περί Φύσεως», το οποίο θεωρείται το πρώτο βιβλίο σε ελληνικό πεζό λόγο. Δεν σώζεται σήμερα, αλλά το είχαν υπόψη τους ο Αριστοτέλης, ο Απολλόδωρος, ο Θεόφραστος, ο Σιμπλίκιος και άλλοι οι οποίοι παρέθεσαν αποσπάσματά του σε δικά τους συγγράμματα.
« Θεογονία Αναξιμάνδρου »
Ο Αναξίμανδρος εξήγησε την δημιουργία του κόσμου εκκινώντας από το άπειρο. Από το άπειρο ξεχώρισε μια φλόγα και ο νεφελώδης αέρας. Στον πυρήνα του νεφελώματος συμπυκνώθηκε η Γη, ενώ φλόγα έζωνε τον αέρα. Κατόπιν η πύρινη σφαίρα εξερράγη και διαλύθηκε σε κύκλους τυλιγμένους από νεφελώδη αέρα. Οι κύκλοι απλώθηκαν και σχημάτισαν τα ουράνια σώματα. Σύμφωνα με τον Αέτιο, ο Αναξίμανδρος θεωρεί πως τα άστρα είναι συμπυκνώσεις αερίων και πυρός, που δημιουργήθηκαν από περιδινήσεις. Τελευταίο στάδιο της κοσμογονίας του φιλόσοφου, όπως αναφέρεται από τον Αριστοτέλη, είναι η αποξήρανση τμημάτων της Γης υπό την επίδραση του Ήλιου. Ό,τι απέμεινε από αυτή την αρχική αποξήρανση διαμόρφωσε τη θάλασσα. Αυτή η βαθμιαία αποξήρανση είναι τμήμα μιας κυκλικής διαδικασίας που δεν οδηγεί όμως, στην επαναπορρόφηση της γης από το άπειρο.
Υποστήριξε ότι οι πρώτοι ζώντες οργανισμοί προήλθαν από το νερό και εξελίχθηκαν εξαιτίας της επίδρασης της ηλιακής θερμότητας καθώς αποξήραινε διάφορες περιοχές αναγκάζοντας τους οργανισμούς να προσαρμόζονται ολοένα στις νέες συνθήκες. Τα πρώτα πλάσματα που παρουσιάστηκαν ήταν ιχθυόμορφα και τα περιέκλειαν κελύφη. Αποβάλλοντας τα κελύφη τα πλάσματα αυτά προσαρμόστηκαν βαθμιαία στην στεριά και μετά στο αέριο περιβάλλον. Ο άνθρωπος εμφανίζεται στο τέλος αυτής της εξελικτικής βαθμίδας, γεγονός που μας οδηγεί στη σκέψη ότι ο φιλόσοφος είδε την γένεση του κόσμου και της ζωής ως μια ενιαία εξελικτική διαδικασία, που δεν απέχει πολύ από τη σύγχρονη θεωρία.
Ο Αναξίμανδρος λένε ότι διατύπωσε πρώτος στην ιστορία της φιλοσοφίας την έννοια του απείρου επηρεασμένος απο τον Ορφέα και όρισε το άπειρο ως ουσία χωρίς όρια, μορφή ή ιδιότητες και είναι η βασική και θεική ενέργεια των πάντων. Δεν προσδιορίζεται ως ένα από τα τέσσερα στοιχεία και σε αυτή την πρωταρχική ουσία απέδωσε θεϊκές ιδιότητες, χαρακτηρίζοντας το άπειρο ως αθάνατον, ανώλεθρον και θείον, σύμφωνα με τον Σιμπλίκιο. Η αδυναμία της ανθρώπινης διάνοιας να καθορίσει το άπειρο ποσοτικά και ποιοτικά το καθιστά απεριόριστη πηγή και κατευθυντήρια δύναμη του κόσμου.
Ο Αναξίμανδρος από το άπειρο διαχωρίζει το «ψυχρό» και το «θερμό», που αποτέλεσμά τους είναι η δημιουργία των 4 στοιχείων της φύσης και πίστευε ότι κανένα από τα τέσσερα βασικά στοιχεία δεν υπερτερεί στον Κόσμο σε σχέση με τα άλλα, και πως υπάρχει μια κοσμική δικαιοσύνη η οποία εξασφαλίζει την ισορροπία αυτή.
Με βάση την αλληλεπίδραση των 4 στοιχείων της φύσης εξήγησε πολλά μετεωρολογικά φαινόμενα.
Όπως αναφέρει ο Ιππόλυτος, ο Αναξίμανδρος πίστευε πως ο άνεμος είναι αέρας σε κίνηση, πως οι βροχές προέρχονταν από τους ατμούς της Γης, οι οποίοι δημιουργούνταν από την εξάτμιση των υδάτων λόγω της θερμότητας του Ήλιου. Έλεγε πως όταν ο αέρας φυλακίζεται μέσα σε πυκνά σύννεφα, σκίζει τα σύννεφα για να διαφύγει, προκαλώντας έντονο θόρυβο, τη βροντή, ενώ, όταν ο αέρας συγκρούεται με τα σύννεφα, δημιουργούνται οι αστραπές.